Aankomst Zuid-Afrika

Nog maar één dagje zijn we in Zuid-Afrika, maar al zoveel indrukken opgedaan dat het is of we al een hele tijd hier zijn.... Maar ik zal bij het begin beginnen. Na een hele goede vlucht van bijna 11 uur landden we op de luchthaven van Johannesburg. Daar zouden we opgehaald worden door de eigenaar van het hotel waar Ellen voor ons een overnachting had geregeld. Nou stonden daar een heel aantal mannen met bordjes met namen, dus wij zijn een aantal keer de hele rij afgeweest om te kijken of we onze namen daar tussen konden ontdekken. Dat was helaas niet het geval.... Waar we toen achter kwamen was dat we helemaal geen idee hadden hoe het hotel heette waar we naartoe zouden gaan. De mensen op de luchthaven, vooral beveiliging zijn ontzettend gewillig om te helpen, maar dat wordt wel erg lastig als je niet weet waar je naar zoeken moet, zucht.... Helaas konden we ook Ellen (van stichting Nemato) niet te pakken krijgen.
Nou ja, om een lang verhaal iets korter te maken, hebben we uiteindelijk toch nog een hotel gevonden waar nog een kamer over was. Na een kort nachtje werden we weer naar de luchthaven gebracht voor het volgende stukje van Johannesburg naar Port Elisabeth. Daar vandaan werden we met een auto verder gebracht naar Port Alfred, waar ons verblijf voor de komende weken is. Ellen was daar ook, evenals Gerda, een andere vrijwilligster die al 2 weken bezig is en volgende maand met ons mee terug reist. Wat is het heerlijk dat je dan met een t-shirtje aan buiten kunt bijkomen van de trip!!!
Vandaag was onze eerste `werkdag` en zijn we eerst met Ellen naar de office van Child Wellfare gegaan. Even kennis gemaakt met de lady´s daar en toen door op huisbezoek. Zij bezoeken onaangekondigd thuis de gezinnen die foster parent zijn en daarvoor geldelijke steun ontvangen. Daarna gingen we naar diverse scholen, waar we de kinderen zelf spraken én de leraar die dat kind in de klas heeft. Zo wordt een compleet plaatje gevormd. Heel indrukwekkend om in de diverse huisjes binnen te kijken en de gesprekken (deels) te volgen. Veel ging in Zuid-Afrikaans dialect, maar werd later voor ons vertaald in het Engels.
Na een korte lunch gingen we door naar een nursery, een opvang voor kinderen tussen de 1 en 5 jaar en daar konden we ons gelijk nuttig maken door te helpen met het voeden van de kleintjes, verschonen van luiers, snottebelletjes afvegen, maar vooral aandacht geven aan de kindertjes.... Wij waren bij de allerkleinsten, waarvan er zo´n 20 rondkropen. Ernaast was de groep iets oudere kinderen, ook ongeveer 20.
Daarna hebben Yvon en ik ons af laten zetten in het dorpje om wat inkopen te doen en zijn daarna lopend naar huis terug gegaan. Nu even bijkomen van alles wat we vandaag gezien en gedaan hebben en opladen om er morgen weer fris tegenaan te kunnen gaan!